Vreedenhof

Vandaag werd er gebeld van Vreedenhof dat er een plekje voor me moeder is. Een plek waar ze haar laatste levensfase gaat doorbrengen . Ik vind het best een dubbel gevoel omdat ik het liefst voor haar blijf zorgen maar in mijn achterhoofd weet ik dat het gewoon niet meer anders kan. 24 uur per dag de zorg bieden omdat haar geheugen een groot gat aan het worden is. Haar korte termijn geheugen is na haar ziekenhuisopname nog verder achteruit gegaan. De angst en spanning neemt toe omdat ze in de nachten bang is. Haar zelfzorg neemt af omdat ze niet meer weet als ze zichzelf gewassen heeft. Drinken doet ze bijna niet meer uit haar zelf omdat ze het dorst gevoel niet meer heeft. Langzaam vallen er steeds meer functies uit en is het onmogelijk om haar de goedbedoelde zorg te gaan leveren. Toch triest dat je geheugen de belangrijkste deel van je lichaam is…..en dat je als mens zo aan je einde moet komen.